Dün ay tutulmuştu, gönül bağımda;
Sandım gece vakti, çiçek açacak;
Güneş oldum döndüm, ay etrafında;
Yıldızlar taç olmuş; tahta çıkacak.

Gönül dile gelmez, habire gayret;
Duygular körelmiş, ne çabuk hayret;
Bavullar toplanmış, yüklenmiş hasret;
Henüz yolda iken, gitti sanacak;

Parktaki salıncak, halen yerinde;
Urbasız öksüzler, yalnız evinde;
Yoksul kulübeler, varlık devrinde;
Utanarak sessiz, sessiz bakacak.

Karanlığı yırtan, bir çift göz olsam;
Zemheride donsam, baharda açsam;
Noktayı mı koysam, virgül mü atsam?
Göç etmem der durur, sende kalacak.

Çocuk gibi küssen, yolcu yoluna;
Diz çöksen önüme, boylu boyuna;
Kaşın gözün çatsan, burun buruna;
Diyemem sırrını, bende kalacak.