Güzel çocuk, neylersin bu ahvalde?

Hele büyü, göreceksin ilerde?

Savaşlar, kavgalar kanlı denizde;

O küçük kalbine dar gelir çocuk.

Artık ümitleri sana bağladık;

Kirlenmiş dünyayı, zorla bıraktık;

Hiç yoktan şeylere ağlama artık;

Utanmaz yüzlere, ar olur çocuk.

Hele bir değiştir, yalan dünyayı!

İtlerden uzak dur, görme belâyı!

Sırtlan gülüşlerin tümü, alayı!

Senin bakışınla kör olur çocuk.

Derdini kimseye anlatma sakın;

Merhamet dilersen, olurlar yakın;

Edebini öğren, tevazu takın;

İsmini silenler, sır olur çocuk.

Kibirden uzak dur, kimseyi satma;

Her cahil sözüne kaşını çatma;

Şöhret afet olur, gönül meyletme;

Sıkıntın hasmına kâr olur çocuk.

Ehil insanların yer tut kalbinde;

Masum yüzün cevher, benim gönlümde;

Belki söz diyemem son nefesimde;

Gönül dilim sana yar olsun çocuk.