İsimleri hepimizce malum olan bir iki futbolcu dışında takımdaki futbolcuların tamamının işe yaramaz adamlar olduğu artık ayan beyan ortaya çıkmıştır. En azından bunlardan ortaya bir takım çıkmayacağı kesinleşmiş durumda. İsim vermek istemiyorum, 3 metre ötedeki arkadaşı yerine topu doğrudan rakibinin ayağına atan futbolcular var bu takımda. Üstelik bir tane değil iki tane değil…
Takım geriye düşmüş, “biraz daha gayret edeyim, ekstra bir şeyler yapayım…” demek yok. Top kaptırıyor, umurunda değil. Gol kaçırıyor, umurunda değil.
Bir oyuncumuz var, orta sahada gol bölgesine en yakın olması gereken, gol pası vermesi, kaleye şut çekmesi gereken, derin paslar vermesi gereken ama yok. Her pozisyonda topu ayağına dolaştırıyor, eziyor. Sahanın kıyısında köşesinde 90 dakikayı tamamlamanın peşinde.
Yine orta sahada bir genç futbolcumuz var. Kendi altyapımızdan yetişen gençlerimizi “pişsin” diye sağa sola gönderip onu takımda tutuyoruz ama adam sanki odundan yaratılmış! İnsan en ufak bir beceri emaresi gösterir. Bakın Abdülkadir Ömür’e! Oyuna girer girmez aradaki fark net bir şekilde gözüküyor. Yusuf Yazıcı ve Abdülkadir mutlaka bu takımın değişmezi olmalıdır. Neymiş efendim, “maç kazanmakmış, adam kazanmakmış.” Yahu maç kazanmak için sahaya sürdükleriniz kaç maç kazandı?
Defans topu kaleciden alıyor, biraz sürüyor, orta sahanın biraz gerisinden rakip yayın üzerine şişiriyor. Bu orta saha nerede? Takımın gole gitme yöntemi bu mu?
Hakkını yemeyelim, takımın “nisbeten” en derli toplu mevkii defans ama orta saha ve forvet hiç ortada yok. Bu kadar zaman, herhangi bir 11 kişiyi kendi haline bıraksanız ligde daha iyi bir yerde olurdu.
Tekrar edeyim, ben bu futbolculardan bir takım çıkacağına artık inanamıyorum. Görünen o ki kendileri de bu inancı kaybetmiş durumda. Ersun Yanal da saha kenarında verdiği görüntüyle bu düşünceyi besliyor. Ara sıra kazayla alınan galibiyetlerle bir şey düzelmez. Çünkü takım top oynamıyor.
Diyeceksiniz ki “ne olacak o zaman?” Söyleyeyim: Abdülkadir ve Yusuf Yazıcı her hafta ilk 11’de oynasın. Bu altyapıdaki futbolcular üzerinde doping etkisi yapacaktır.
Öte yandan altyapıdaki adam kayırma ortadan kalksın. Trabzon insanı altyapıyı bir meslek yüksek okulu olarak görmekten vazgeçsin. Bu altyapı yıldız futbolcu yetiştiren bir organizasyon olmalı. Yoksa eşin dostun oğlunun 2. veya 3. ligde top oynayabilecek kadar futbol oynamayı öğrenecekleri bir yer değil.
Bir takım iskeleti kurmak istiyorsanız bunu başka hiçbir rakibinizde olmayan altyapı kaynağından yetişen oyuncularla yapmalısınız. Yoksa 4-5 senede bin bir zahmetle kurduğunuz takım bir anda darmadağın olur. Bu 96’dan sonra da oldu, 2011’den sonra da.
Kendi gençlerimize güvenelim ve sorumluluk verelim. Trabzonspor’un ilk şampiyon kadrosunu oluşturan futbolcuların bazılarının henüz lise talebesi olduğunu unutmayalım.
