Güzel çocuk, neylersin bu ahvalde?
Hele büyü, göreceksin ilerde?
Savaşlar, kavgalar kanlı denizde;
O küçük kalbine dar gelir çocuk.
Artık ümitleri sana bağladık;
Kirlenmiş dünyayı, zorla bıraktık;
Hiç yoktan şeylere ağlama artık;
Utanmaz yüzlere, ar olur çocuk.
Hele bir değiştir, yalan dünyayı!
İtlerden uzak dur, görme belâyı!
Sırtlan gülüşlerin tümü, alayı!
Senin bakışınla kör olur çocuk.
Derdini kimseye anlatma sakın;
Merhamet dilersen, olurlar yakın;
Edebini öğren, tevazu takın;
İsmini silenler, sır olur çocuk.
Kibirden uzak dur, kimseyi satma;
Her cahil sözüne kaşını çatma;
Şöhret afet olur, gönül meyletme;
Sıkıntın hasmına kâr olur çocuk.
Ehil insanların yer tut kalbinde;
Masum yüzün cevher, benim gönlümde;
Belki söz diyemem son nefesimde;
Gönül dilim sana yar olsun çocuk.
