Cemal Yıldırım,  Bilim Tarihi adlı kitabında bilimsel düşünme ve bulma çabasının kökeninde; biri yaşamı güvenilir ve rahat kılmak, diğeri dünyayı anlama şeklinde iki temel ihtiyacın olduğunu ifade etmektedir. Kitapta bu ihtiyaçlardan ilkinin, tarih boyunca teknolojinin sürekli gelişimine neden olan teknoloji geleneğini, ikinci ihtiyacın ise insanoğlunun duygu, inanç ve düşüncelerinin şekillendirdiği kültürel geleneği meydana getirdiği vurgulanmaktadır. Medeniyet tarihi boyunca her iki geleneğin birbirinden uzaklaştığı toplumlarda gelişmenin sağlıklı olmadığı belirtilmektedir.

Söz konusu eserin diğer bölümlerini incelediğimizde bir toplumun, insanlığın ruhsal ihtiyaçlarını görmezden gelerek sürekli teknolojinin gelişimine odaklanması, sömürgeci, materyalist, zayıfı ezen, kendinde olmayanı başkasından almanın yollarını arayan, doğayı aşırı tüketen ve kirleten bir kimliğe büründüğünü söyleyebiliriz. Bunun yanında, nesnel bilginin üretimi ve bundan teknoloji geliştirme çabası içinde olmayan ve sadece insanın ruhsal ihtiyaçlarına odaklanan ve çözümü sadece kültürel gelenek içinde arayan toplumların ise oradan oraya savrulduğunu, zaman zaman miskinleştiğini, güçsüzlüğü karşısında hamaseti kullandığını, bunun işe yaramadığını gördüğünde ise sömürgeyi kabullendiğini söyleyebiliriz. Bu bakımdan sağlıklı ve geleceğe güven içinde yürümek isteyen toplumlarda her iki gelenek, başka bir ifade ile bilgiye dayalı yaşamı kolaylaştırma ve dünyayı anlama çabası at başı gitmelidir.